Huwag Mong Itanong Kung Bakit Part 3

HUWAG MONG ITANONG KUNG BAKIT 3

Unang taon sa labas ng seminaryo


Sixteen years old ako ng iwan ko ang seminaryo. Ngayon ay hindi na ako ang dating batang naka short pants lang nang unang pumasok doon. May dating ang hitsura ko sa mga babae, lalo na sa mga teen agers na alam kong kating-kati sa akin kapag akoy nakikita. Nasa uso ang aking buhok, pati pananamit ko ay pwede akong pagkamalang young star, kaya talagang takaw pansin ang aking hitsura. Dahil laking seminaryo , pinong-pino ang kilos ko na lalong naging katakam-takam sa mga dalagitang nagkakagusto sa akin. Gustuhin ko mang maging brusko ay hindi ko kaya. Kinulang yata talaga ako ng supply ng testosterone kaya kung medyo alanganin ang hitsura ng isang babae ay talagang mahihiyang tumabi sa akin. Manipis na balat, matangos na ilong, mga daliring parang kandila ang hugis, makinis na binti, maputing kili-kili, mapupulang lips,tsinitong mata, etc….mestiso in other words. Dahil sa hitsura ko…at sa seminaryo, madali kong nakuha ang respeto ng kahit na sino. Ang tingin yata nila sa akin ay isang anghel. Di nila alam na one fourth ng naging buhay ko sa loob ay kalaswaan at talagang iskandaloso.

Hindi muna ako nagtuloy ng college. Gusto ko sa Ateneo de Manila o sa De La Salle sa Taft Ave mag college pero talagang kapos ang pamilya ko sa budget .Gustuhin man ng mga magulang ko na pumasok ako doon sa college sa aming bayan ay hindi nila nagawang ako’y pilitin. Mataas na ang respeto nila sa akin. Yon ay dahil lumaki ako sa seminaryo. Hindi na nila ako inuutusan. Di tulad noong bata ako na maya-maya ay uutusan ka ng pagbili ng kung ano-ano. Pati pag tanggal ng puting buhok ng tatay ko ay obligasyon ko noong ako’y bata. Pero ng bumalik ako mula sa seminaryo ay con todo asikaso sila sa akin . Halos ayaw akong padapuan ng langaw.

Dahil nga wala akong gagawin naisipan kong magtigil muna sa lola ko sa Isla Verde. Ang Isla Verde ay isang maliit na pulo sa pagitan ng Mindoro at Batangas. Magaganda ang beach resorts doon .Karamihan sa mga naninirahan doon ay mayayamang Batangueno na nag ooperate ng mga fishing vessels. Kabilang doon si Nanay Segunda na kapatid ng aking tunay na lolo sa ina. In other words ay hindi sya ang tunay na lola ko pero dahil patay na ang lolo ko, mahigit pa sa tunay na apo kung kami’y ituring nya. Malaki ang bahay ni Nanay Segunda. Minsan nung bata pa ako, fiesta ng Isla Verde, bumuhos ang mala bagyong ulan, nagdesisyon ang buong barangay na idaos ang koronasyon at sayawan sa loob ng bahay ni Nanay Segunda. Andun ang orchestra, ang audience, 3 reyna at kung sino-sino pang bisita. Taon-taon tuwing fiesta ng Isla Verde o kung may problema ang aking ina sa bahay namin ay takbo agad kami kay Nanay Segunda. Kung minsan ay inaabot kami doon ng dalawang buwan.Ang ilan sa mga tunay na apo ni Nanay Segunda ay kasing edad ko rin.Pero mas malapit ang loob ko sa kanyang mga apo kay Tita Luming. Lima ang anak ni Tita Luming, si Susan, si Jun, Si Marivin, Si Juvynal at si Voltaire. Mag kakasing edad kami halos nina Marivin (babae sya), Juvynal at Voltaire. Si Voltaire ang bunso. Four years old si Voltaire nang mamatay si Tita Luming kaya nagkaroon ng second family ang daddy nila, dahilan yon para silang lima ay kay Nanay Segunda tumira. Dahil nga mga pinsan ko sila , tabi-tabi kami nina Juvynal at Voltaire kung matulog noong kami’y mga bata.

Tuwang-tuwa si Nanay Segunda nang ako’y dumating. Mabuti naman daw at naisipan kong sya’y dalawin. Tutal naman daw at wala pa akong gagawin inalok nyang doon na muna ako tumira sa kanya. Matagal na daw wala doon sina Voltaire. Simula ng mag college ang mga ito ay sa Batangas City na silang lima ikinuha ng upahang bahay ni Nanay Segunda. Dalawang matandang babae lang ang kasama nya. Isang labandera at isang taga paglinis ng bahay.Sa madaling salita ay luwag na luwag kaming apat sa napakalaking bahay na yon.Unang gabi ko doon ay hindi ako makatulog. Sa kuwartong tinulugan ko ay nakasabit ang lifesize portrait nina Lolo Oyo, asawa ni Nanay Segunda, Tita Luming at Tita Titang na pawang mga patay na.Pakiramdam ko’y gusto ko na ulit bumalik sa Mindoro at doon na lang sa bahay namin magtigil. Pero nangako ako kay Nanay Segunda na magtatagal doon. Isa pa’y nasasabik na akong makita ulit sina Voltaire at Juvynal. Third year high school ako ng huli kaming magkita.

Araw-araw ay naliligo ako sa dagat. Kung hapon ay magkasama kami ni Nanay Segunda na pumapasyal sa kanyang tumana. Malapad ang kanyang taniman ng mga atis. Dito pa lang ay malilimutan mo ang kabagutan. Kahit maghapon ay pwede kang kumain ng hinog na atis. Paminsan-minsan ay pinapasyalan ko ang iba kong mga pinsan doon pero karamihan sa mga ka edad ko ay nagsisipag aral sa Maynila o sa Batangas City kaya ang mga nakakausap ko kalimitan ay mga tito o tita ko lang sa pinsan o mga batang elementarya na nagsisipag-aral doon.. Nagsimula akong mabagot. Nagsawa ako sa kaliligo sa dagat at kakakain ng atis. Isang buwan na pala ako doon.Nagising ako isang umaga parang nag kakagulo ang buong barangay. Malakas ang usapan nila. Narinig ko si Nanay Segunda at ilang mga pinsan na nag uusap. Kinakabahan daw sila . Baka daw kung anong mangyari sa buong Pilipinas. Nagdeklara pala ng Martial Law si President Marcos nang araw na yon.

Salamat sa Martial Law. Umuwi ang magkakapatid nina Voltaire sa Isla Verde dahil matatagalan daw na walang pasok ang lahat ng school sa buong Pilipinas. Binatang-binata na sina Voltaire at Juvynal. Magkahalong kaba at tuwa ang naramdaman ko nang makita kong muli ang aking mga pinsan lalo na si Voltaire na sa hitsura ay tatalunin ang mga artista sa pelikula. “Ang guapo mo kuya,” sabay yakap sa akin ni Voltaire. “Mas lalo ka!” sambot ko na halos ikatunaw ko nang magtama ang aming tingin. Masayang-masaya si Nanay Segunda. Napuno ang bahay nya at sa kuwartong tinutulugan ko ay naging tatlo kami, si Juvynal, ako at si Voltaire.Walang hinto ang aming kwentuhan. Nagtatrabaho na pala sina Susan at Jun sa Maynila, si Marivin ay third year college na, si Juvynal ay walang hilig sa college kaya short course ang kinuha nito sa electronics at si Voltaire ay first year college .Tuwang tuwa sila dahil lumabas ako ng seminaryo. Kailangan daw talaga na ikalat ko ang lahi namin.

Unang gabi naming tatlo. Walang may gusto kina Voltaire at Juvynal na humiga sa gitna. Sabi ni Voltaire para daw na su suffocate sya. Sabi naman ni Juvynal binabangungot daw sya kapag sya’y nasa gitna. No choice ako, dahil galing sa seminaryo at dahil matandang gulang ang lolo ko sa lola nila, ako ang dapat magpalamang. Sa gitna ako nina Juvynal at Voltaire natulog. Taliwas silang magkapatid ng ugali kahit sa pagtulog. Naka pajama si Juvynal samantalang si Voltaire ay brief lang na puti ang iniwang saplot sa katawan. Ayaw din nyang magkumot. Naiinitan daw sya. Pinilit kong antukin kahit panay ang daldal ng magkapatid tungkol sa mga nililigawan nila. Ilang babae na daw ang nakantot ni Voltaire. Masarap daw ang tsinutsupa ng babae sabi naman ni Juvynal. Minsan daw sabi ni Voltaire habang nakasuot ang titi nya sa kepyas nung girlfriend nya ay biglang dumating ang tatay nito. Tumalon daw sya sa bintana ng hubot hubad. Tigas na tigas ang titi ko sa kwento ng magkapatid. Tinakpan ko yon ng unan para di nila mapansin. Nang tanungin nila kong virgin pa ako ay sinabayan ko ng hilik. Tumahimik ang magkapatid. Maya-maya ay pareho na silang humihilik. Lalo akong di makatulog. Nakatihaya si Voltaire, bilad na bilad sa akin ang buo nyang katawan. Mula sa sinag ng ilaw sa labas ay kitang-kita ko ang malagong balahibo sa kanyang pusod pababa papunta sa garter ng kanyang brief. Sa magka bilang tabi ng kanyang brief ay naka litaw ang ilang balahibong bahagi ng kanyang bulbol. Bukol na bukol ang kanyang titi at halos bumakat ang ulo nito sa kanyang puting brief. Bigla na alaala ko si Romeo. Halos pareho sila ng labi at mata pati style at haba ng buhok..Pero napakakinis ng mukha at kutis ni Voltaire. Dahan-dahan kong ipinasok ang aking kamay sa aking boxer shorts. Basang basa na ang dulo ng titi ko. Sinimulan ko itong himasin.Nakatingin ako sa mukha ni Voltaire. Naglaro ang aking imagination. Malinaw na malinaw ang kwento ni Voltaire kung paano sya kumantot ng babae. Kung paano nya idiin ng sagad ang kanyang malaking titi sa kepyas ng babae. Inilapit ko ang aking mukha sa kanyang mukha. Halos maamoy ko ang kanyang hininga. Tumagilid si Voltaire paharap sa akin. Lalo kong naamoy ang kanyang hininga. Isang pulgada ang layo ng kanyang mukha sa aking mukha. Gumalaw ang kanyang paa, ipinatong sa aking hita. Nadikit sa aking beywang ang bukol ng kanyang titi. Lalong tumindi ang aking pagnanasa. Gusto ko syang yakapin at halikan. Gusto kong hawakan ang titi nya pero kinabahan ako. Nanginig ang buo kong katawan…..

Magdamag akong di nakatulog. Kinabukasan, magkasunod kaming naligo ni Voltaire bago nag almusal. Nauna sya sa akin. Pag pasok ko ng banyo ay tumambad sa akin ang puting brief na suot ni Voltaire nong gabi. Iniwan nya ito para kunin ng labandera.Tumigas agad ang titi ko lalo na ng hawakan ko ito at amoy-amuyin. Mabilis akong nagsarili at pagkatapos ay palihim na itinago ko ang brief nya sa aking bag.

Huwag Mong Itanong Kung Bakit Part 2

HUWAG MONG ITANONG KUNG BAKIT 2

Si Romeo….

Nagbabago pala talaga ang desisyon ng isang tao depende sa circumstances, sa environment, sa kanyang physical at financial capabilities at mga kung ano –anong factors na out of control at out of reach. After high school, nagdesisyon akong iwan ang lugar na pumukaw sa aking damdamin, isip at sensualidad. Lumabas ako ng seminaryo na baon ang mga kaalamang natutunan ko doon. Hindi ko alam kung saan ako pupunta, kung tutuloy pa ng college, kung anong course ang kukunin, saan,alin, paano….blanko ang isip ko. Basta gusto ko lang lumabas. Gusto kong lumaya….gusto kong hanapin ang tunay na Romeo ng buhay ko.

Simula ng umalis si Romeo sa seminaryo ay hindi na ako makatulog. Hinahanap-hanap ko ang di maipaliwanag na sarap kapag magkadikit ang aming balat. Halos isang taon din kaming magkasama. Nagtatago sa dilim, sa likod ng mga malalagong halaman, sa likod ng mga sinampay na damit, sa comfort room, kahit saan basta abutin ng libog kaming dalawa ay idinadaos naming ang sarap.

Kay Romeo ko unang natikman ang walang puknat na halik at sa kanya ko rin unang nakita ang tamod.Honestly ay nagulat ako nang may lumabas na maputing parang sipon sa sanyang titi.Kumalat ang puting parang sipon na yon sa aking diddib. Naamoy ko ang kakaibang amoy nito, parang chlorox na parang ihi. “Ano yan?” pabulong na tanong ko sa kanya. Impit ang nangungutya nyang tawa, sabay sabing, “Tanga…tamod yan.Yan ang nagiging bata.” Lalong sinamantala ni Romeo ang ka inosentehan ko ( o katangahan?) “Simula ngayon”, sabi nya, “akin ka na….basta kalabitin kita ,susunod ka sa akin ha?”

Parang magnet ang kalabit ni Romeo. Agad tumatayo ang titi ko , katulad noong unang matikman ko sa kanya ang seks. Isang buwan pagkatapos ko syang makitang naka jockey supporter sa infirmary ay naging parang baliw akong di mabura-bura sa isip ko ang kanyang image. Pero never kong inamin sa sarili ko na bading ako. Denial King ang tag ng polo shirt ko, parang si Piolo Pascual. Patuloy akong nakipagsulatan sa aking childhood sweetheart. Hindi pa uso ang salitang charing noon. Kung uso na, baka ilang beses ko itong narinig sa mga paring German na nag se censor ng mga sulat namin

Tuwing Saturday afternoon ay naka schedule sa mga seminarista ang “opus manuale”.Kanya-kanya kaming linis ng mga lugar na naka assign sa amin. Maaga kong tinapos ang mga jalousies na naka assign sa akin sa aming study hall. Pagkatapos kung linisin ang mga jalousies ay tumambay ako sa corridor ng second floor. Ang mahabang corridor ng bawat floor ang nagsisilbing verandah at hallway kaya bukas na bukas ang malalaking bintana nito. Dito ako namintana. Mula sa aking kinatatayuan ay kitang-kita ko sa ibaba ang ilan kong mga kaklase na busy pa rin sa paglilinis ng mga dahong tuyot mula sa matataas na mga puno ng acacia sa harapan ng aming building.

Blanko ang isip ko. Nakatingin lang ako sa kanila kaya hindi ko napansin na may tao palang lumapit sa likod ko. Naramdaman ko na lang na may katawang nakadikit sa akin. Damang-dama ng aking puwitan ang matigas na bukol sa harapan ng taong nakadikit sa akin. Amoy na amoy ko ang pinaghalong pawis at cologne na nagmumula sa kanya. Nakadikit ang mukha nya sa may teynga ko.Damang-dama ko ang kanyang hininga. Hindi ako makagalaw. Napalunok ako ng laway nang pabulong nyang sabihin ang….”Huwag kang magpapahalata….sumunod ka sa akin sa ibaba…” Masyadong mabilis ang sumunod na pangyayari. Nakita ko na lang ang sarili ko na kasunod ni Romeo. Pitis na pitis ang suot nyang white shorts na lalong nagbigay hugis sa kanyang mga hita. Nakasuot sya ng basketball sando. Dahil sya ang nasa unahan ,na focus ang tingin ko sa kanyang napakagandang puwitan at sa maliliit na balahibong tumutubo sa likod ng kanyang hita at binti. Mabilis naming binagtas ang hallway.Bumaba sa hagdan papuntang first floor. Bumaba ulit papuntang basement.Lumiko sya sa kaliwa papuntang toilet. Halos walang gumagamit ng toilet na ito dahil balitang may nagmulmulto doon. Takot ako sa multo pero nang oras na yon ay talagang blanko ang isip ko.

Ang toilet na ito ay isang malaking room na may maliliit na cubicles sa loob. Pagpasok mo, ang bubungad agad sayo ay ang magkatapatang urinals na walang tabing o section kaya kitang- kita ang titi ng katabi mo kung dalawa kayong umiihi.
Pagkapasok namin sa loob ay mabilis na isinara ni Romeo ang pinto sabay yakap sa akin. Pinupog nya ako ng halik sa bibig. Pinasok nya ng dila ang kaloob-looban ng aking bibig. Pakiramdam ko’y tumigil ang pag-ikot ng mundo. Pakiramdam ko’y lumulutang ako sa hangin.Napakasarap. Nang mga oras na yon ay nakalimutan ko na pareho kaming lalaki, na nasa loob ako ng seminaryo, na eleven years old ako at si Romeo ay thirteen. Pakiramdam ko’y tayong-tayo lahat ang mga balahibo sa aking balat, ang buhok sa aking ulo at ang titing nagpapa alala sa akin na lalaki ako.

Bigla ko syang itinulak. Mababale wala lahat ang pinagpaguran ko para makapasok sa prestigious school na yon kapag may nakakita sa amin. Between good and evil, nanaig pa rin sa akin ang good. “Huwag…ayoko….baka may makakita sa atin…”pabulong na sabi ko sa kanya. Mahigpit ang hawak nya sa aking kamay. “Dito tayo sa cubicle….ako ang bahala!” sabay higit nya sa akin papasok sa loob ng cubicle. Lalong nagwala ang dila ni Romeo nang pumasok kami sa loob. Sa teynga, sa leeg, sa dalawa kong nipple, sa pusod at pabalik ulit sa bibig. Nang tanggalin ni Romeo ang suot nyang shorts ay lalo akong nalito. Tinanggal din nya ang sando.Puting –puti ang suot nyang brief. Bukol na bukol dito ang tigas na tigas nyang titi. Nanginginig ang aking mga laman ng isa-isa nyang tanggalin ang aking suot. Litong-lito ako. Pinaupo nya ako sa bowl. Pinaderetso ang paa ko. Pumatong sa akin. Pinagdikit ang aming mga titi at walang puknat na pinasok muli ng kanyang dila ang aking bibig. Humihingal na sya. Kinakagat-kagat ang aking labi. Umuungol ng bahagya. Patuloy na kumikiskis ang titi nya sa titi ko.Walang katapusan. Nakapikit ako. Kitang kita ko sa aking isip ang mga nagaganap. Parang ayoko ng tapusin. Parang gusto kong pasukin ni Romeo ang sukdulan ng aking pagkatao at isuko sa kanya pati ang aking kaluluwa.

Halos araw-araw simula noon ay nagaganap ang kakaibang sarap na ibinibigay ni Romeo sa tuwing magdidikit ang aming balat. August yon nang una kaming nag seks. December ako nilabsan ng unang tamod. Nagising ako isang umaga na basang-basa ang brief . Nanaginip ako na nag se sex kami ni Romeo. Sabi nya, wet dreams daw yon, normal lang sa isang nagbibinatang katulad ko.

Summer vacation umuwi ako sa bahay namin ng isang buwan. Na miss ko si Romeo. Nagkita kami ng aking childhood sweetheart pero di na tulad ng dati. Parang nahihiya na ako sa kanya. Ayoko na ring tumabi sa pagtulog sa mother ko. Sa banyo ay nagsasarili ako kapag na aalala ko ang ginagawa namin ni Romeo. Fiesta sa aming barangay, may dumating na mga artistang di sikat. Titig na titig ako sa mukha ng isang guapong singer. Habang kumakanta sya sa stage ay parang nakikita ko syang naka brief lang ng puti ,bukol na bukol ang harap. Mabilis akong umuwi at nagsarili sa banyo.

Nang bumalik ako sa seminaryo ay si Romeo agad ang unang kong hinanap . Wala sya. Naisip ko baka late lang pero three days na kaming pumapasok ay wala akong nakikitang Romeo. Hindi ako nakatiis . Tinanong ko ang best friend nyang si Ariel. Casual na casual ang sagot nito, “Hindi mo ba alam? Na kick out sya. Nahuli kase sya last year….” “ Ha? Saan?”, nagtataka kong tanong. Kinabahan ako. Tumawa ng malakas si Ariel….”Alam mo naman yang si Romeo masyadong malibog. One time nahuli ni Fr.Gartner na nag ma masturbate sa aming dorm. Yon sinabihan sya na hindi na sya pwede bumalik ngayong pasukan”……Parang nagsikip bigla ang aking dibdib. Nalito ulit ako. Isang buwan kong hinintay na sana’y magkita ulit kami ni Romeo. Nakaramdam ako ng panghihinayang….. ng lungkot. Hindi ko nagawang itago yon kay Ariel. “Bakit mo nga pala tinatanong?....May…..nangyari ba sa inyo?” Naging mausisa na si Ariel. “Ha? Eh….w..wala…” sabay bawi ko. Sarcastic ang huling salita ni Ariel, “Wala daw…..eh bakit iiyak ka na?”

Huwag Mong Itanong Kung Bakit Part 1

HUWAG MO NG ITANONG KUNG BAKIT
UNANG YUGTO


Hindi ito kuwento, hindi tula, hindi awit at lalong hindi balita. Kung tatanungin mo ako kung ano ito, sa maniwala ka’t sa hindi, hindi ko talaga alam. Hindi ako nagpapatawa at lalong hindi kita gustong paiyakin. Basta ang pakiusap ko lang basahin mo ito.

Lumaki akong kakaiba sa lahat. (Noon hindi ko alam ) Ngayo’y nagkaroon na ng konting bahid ng kalinawan dahil nakikita ko na ang dahilan.Pero wag mo ng itanong kung bakit?

Kahit bata ako noon, gusto ko naglalarong mag-isa. Ayoko ng may kalaro. May sarili akong mundo sa likod ng bahay namin kasama ang mga bote ng Pepsi at Coke na walang laman. Bawat bote ay may kanya-kanyang pangalan. Bawat bote ay may kanya-kanyang style ng buhok .(yari sa papel mula sa ginupit kong diyaryo) Merong may bangs, may naka tiss na two layers, merong parang John Lennon, may naka tirintas, etc….base sa mga style na nakikita ko sa mga kapatid ko pag fiesta sa amin.Pinalalakad ko ang mga bote, parang fashion show. Pinagsasalitang parang mga tauhan sa drama sa radio. Pinasasayaw, pinapakantang parang mga totoong tao. Kung ngayon ako makakakita ng batang ganito, baka isipin ko na may konting mental retardation si totoy. Mababaw na kaligayahan pero aliw na aliw ako. Dahil bata ako? Hindi. Dahil tinutukso nila akong bakla? HINDI RIN. Dahil mahilig ako sa arts? Eh malay ko kung ano yang arts na yan ay limang taon pa lang ako.

Inaaway ko ang bawat batang tumutukso sa akin. Hinahamon ko ng suntukan kahit hindi ako marunong manuntok. Kalmot at tadyak lang ang alam ko o sabuyan ng buhangin sa mukha ang batang salbahe sa aking tingin. Bakit kaya hindi ako marunong manuntok? Hindi naman ako lampa. Ang husay ko ngang lumangoy at umakyat sa puno. Pero ang pagsuntok bakit hindi ko na perfect? Siguro kung naging tatay ko si Flash Ilorde ay boksingero din ako, kaso hindi sa boksing mahilig ang tatay ko. Manok na sasabungin ang palaging hinihimas nya sa araw at sa gabi ay ang kanyang lumang biyolin. Tingin ko sa tatay ko ay walang kwenta kapag tumutugtog ng biyolin. Hindi ko pa kase kilala yong pangalang John Lesaca noon o The Corrs. Nakakatulugan ko na ang pagtugtog nya ng biyolin. Tapos na ako ng college ng mamatay ang tatay ko. Biyolin lang at manok ang naiwan nya. Pagkatapos ng libing ay hinanap ko ang biyolin. Ibenenta ng nanay ko sa mga bumibili ng antigo. Nanghinayang ako.

Sa seminaryo ako nag high school. Sa music class pilit kaming tinuturuan ng biyolin. Kaibigan ng tatay ko yong teacher namin pero di ko nagawang matuto. Palagi daw naka buka yong bibig ko sabi nong maestro. Bawal pala sa tumutugtog ng biyolin yon. Baka daw pasukin ng langaw, hangin o ng kahit na ano. Eh paano ko isasara ang bibig ko eh may dalawang Bugs Bunny ako sa harapan? So iniwan ko ang biyolin. Galit na galit ang tatay ko. Ipabunot ko daw yong dalawang ngipin kung yon lang ang dahilan. Sabi ko gusto ko malaya kong naibubuka ang bibig ko. Ayoko ng dinidiktahan . Sumali ako sa choir. Dun pag nakasarado ang bibig mo hataw sa kamay ang aabutin mo mula sa choir conductor. Apat na taon akong choir member. Na perfect ko ang tamang pagbuka ng bibig, ilong at mata kapag kumakanta.

Bakit ba ako napunta sa seminaryo? Taliwas sa ibang bata na magulang ang pumipilit para lang pumasok sa seminaryo, ako magulang ko ang napilitan dahil gumawa ako ng paraan. Nakiusap ako sa religion teacher ko, sabi ko gusto talagang maging pari. Dinala nya ako sa aming Parish Priest kaya nabigyan ako ng sponsorship mula sa Germany. Dahil sa lakas ng loob ko, nakalibre sa pagbabayad ng tuition fee ang mga magulang ko sa loob ng apat na taon. Ang naging papel lang nila ay ang dalawin ako minsan isang buwan.

Masarap, mahirap, malungkot, masaya at higit sa lahat mabunga ang naging buhay ko sa loob ng seminaryo. Kalahati ng kung ano ako ngayon ay dahil sa seminaryo. Sa seminaryo ako unang naging mapagkumbaba. Doon ko rin natutunan ang magsinunggaling. Ang umiyak ng walang luha. Ang walang katapusang pagluhod,pagsasaulo ng Latin at higit sa lahat sa seminaryo ko unang natikman ang sarap ng seks.

Anim na taong gulang pa lang ako ay tinitigasan na ako kapag nakikita ko ang tatay ng kalaro ko na nakasuot ng karsonsilyo; sa tuwing papasok ako ng banyo at makaka amoy ng panghi mula sa ihi; sa tuwing makikita ko ang singit ng kalaro kong lalaki na halos lumuwa doon ang dalawang itlog nya; sa tuwing makikita ko ang mga pictures ng babae at lalaking naghahalikan sa Komiks at Liwayway, at sa tuwing giginawin ako sa madaling araw.

Sa seminaryo, malimit akong tigasan. Kapag nakikita ko ang mga ka klase ko sa banyo na naka briefs lamang. May isang picture si Tirso Cruz 111 na naka short trunks habang kasama si Nora Aunor sa beach, ginupit ko yon at itinago. Tuwing makikita ko yon sabay tayo ang titi ko. Sa verandah ng aming dorm nagsabit ang mga briefs ng seminarista. Tigas na tigas ang titi ko tuwing titingnan ko ang mga yon lalo na ang puting Hanford.

Onse anyos ako wala pang tamod na lumalabas sa akin. Kantutan alam ko ang ibig sabihin pero ang salitang tamod ay wala pa sa vocabulary ko. Wala akong idea kung ano yon. Si Romeo (tunay nyang pangalan. Pulis na sya ngayon) ang una kong kinakitaan ng tamod. Second year si Romeo, first year ako. Kahit Bugs Bunny ay guapo ako. Espanola ang beauty ng nanay ko. Ang tatay ko ay pinaghalong Japanese at American kaya malimit akong escort sa mga santacruzan. Si Romeo ay parang si Manny de Leon na may pagka brusko. Ganun din ang buhok pero malaki ang bibig at dahil full lips lalong nakakalibog ang hitsura nya. Band leader sya ng aming banda sa seminaryo.Maganda ang tindig at medyo maaskad kung magsalita, kase may ari ng rural bank ang tatay nya.

Three months ko pa lang sa loob, na- assign akong taga dala ng pagkain sa infirmary. Nilagnat si Romeo one time kaya tuwing kainan dala-dala ko ang tray nya. Isang tanghali pagpasok ko sa infirmary nadatnan kong nakatayo si Romeo sa may kama, naka jockey supporter lang.Bilad na bilad ang tambok ng harap at likuran nya. First time kong makakita ng supporter. Natulala ako. Tigas na tigas yong titi ko.Namutla ako. Kinabahan. Di ko maipaliwanag ko anong nangyayari. Muntik ko ng mabitiwan ang tray. “Hoy!”, sabi nya, “bakit ganyan ka makatingin? May gusto ka bas a akin?” Di ako makasagot. Di ko maibuka ang bibig ko. Biglang nagtago si Bugs Bunny. Tiningnan ko sya ng masama bilang sagot. Ang ibig sabihin, “lalaki ako, lalaki ka. Imposible na magka gusto ako sayo!” Ngumiti syang parang aso. Gusto kong matunaw. Pag talikod ko, hinawakan nya ako sa kamay sabay sabing, “Bakit tigas yang titi mo?”