Wednesday, March 28, 2007

Huwag Mong Itanong Kung Bakit Part 2

HUWAG MONG ITANONG KUNG BAKIT 2

Si Romeo….

Nagbabago pala talaga ang desisyon ng isang tao depende sa circumstances, sa environment, sa kanyang physical at financial capabilities at mga kung ano –anong factors na out of control at out of reach. After high school, nagdesisyon akong iwan ang lugar na pumukaw sa aking damdamin, isip at sensualidad. Lumabas ako ng seminaryo na baon ang mga kaalamang natutunan ko doon. Hindi ko alam kung saan ako pupunta, kung tutuloy pa ng college, kung anong course ang kukunin, saan,alin, paano….blanko ang isip ko. Basta gusto ko lang lumabas. Gusto kong lumaya….gusto kong hanapin ang tunay na Romeo ng buhay ko.

Simula ng umalis si Romeo sa seminaryo ay hindi na ako makatulog. Hinahanap-hanap ko ang di maipaliwanag na sarap kapag magkadikit ang aming balat. Halos isang taon din kaming magkasama. Nagtatago sa dilim, sa likod ng mga malalagong halaman, sa likod ng mga sinampay na damit, sa comfort room, kahit saan basta abutin ng libog kaming dalawa ay idinadaos naming ang sarap.

Kay Romeo ko unang natikman ang walang puknat na halik at sa kanya ko rin unang nakita ang tamod.Honestly ay nagulat ako nang may lumabas na maputing parang sipon sa sanyang titi.Kumalat ang puting parang sipon na yon sa aking diddib. Naamoy ko ang kakaibang amoy nito, parang chlorox na parang ihi. “Ano yan?” pabulong na tanong ko sa kanya. Impit ang nangungutya nyang tawa, sabay sabing, “Tanga…tamod yan.Yan ang nagiging bata.” Lalong sinamantala ni Romeo ang ka inosentehan ko ( o katangahan?) “Simula ngayon”, sabi nya, “akin ka na….basta kalabitin kita ,susunod ka sa akin ha?”

Parang magnet ang kalabit ni Romeo. Agad tumatayo ang titi ko , katulad noong unang matikman ko sa kanya ang seks. Isang buwan pagkatapos ko syang makitang naka jockey supporter sa infirmary ay naging parang baliw akong di mabura-bura sa isip ko ang kanyang image. Pero never kong inamin sa sarili ko na bading ako. Denial King ang tag ng polo shirt ko, parang si Piolo Pascual. Patuloy akong nakipagsulatan sa aking childhood sweetheart. Hindi pa uso ang salitang charing noon. Kung uso na, baka ilang beses ko itong narinig sa mga paring German na nag se censor ng mga sulat namin

Tuwing Saturday afternoon ay naka schedule sa mga seminarista ang “opus manuale”.Kanya-kanya kaming linis ng mga lugar na naka assign sa amin. Maaga kong tinapos ang mga jalousies na naka assign sa akin sa aming study hall. Pagkatapos kung linisin ang mga jalousies ay tumambay ako sa corridor ng second floor. Ang mahabang corridor ng bawat floor ang nagsisilbing verandah at hallway kaya bukas na bukas ang malalaking bintana nito. Dito ako namintana. Mula sa aking kinatatayuan ay kitang-kita ko sa ibaba ang ilan kong mga kaklase na busy pa rin sa paglilinis ng mga dahong tuyot mula sa matataas na mga puno ng acacia sa harapan ng aming building.

Blanko ang isip ko. Nakatingin lang ako sa kanila kaya hindi ko napansin na may tao palang lumapit sa likod ko. Naramdaman ko na lang na may katawang nakadikit sa akin. Damang-dama ng aking puwitan ang matigas na bukol sa harapan ng taong nakadikit sa akin. Amoy na amoy ko ang pinaghalong pawis at cologne na nagmumula sa kanya. Nakadikit ang mukha nya sa may teynga ko.Damang-dama ko ang kanyang hininga. Hindi ako makagalaw. Napalunok ako ng laway nang pabulong nyang sabihin ang….”Huwag kang magpapahalata….sumunod ka sa akin sa ibaba…” Masyadong mabilis ang sumunod na pangyayari. Nakita ko na lang ang sarili ko na kasunod ni Romeo. Pitis na pitis ang suot nyang white shorts na lalong nagbigay hugis sa kanyang mga hita. Nakasuot sya ng basketball sando. Dahil sya ang nasa unahan ,na focus ang tingin ko sa kanyang napakagandang puwitan at sa maliliit na balahibong tumutubo sa likod ng kanyang hita at binti. Mabilis naming binagtas ang hallway.Bumaba sa hagdan papuntang first floor. Bumaba ulit papuntang basement.Lumiko sya sa kaliwa papuntang toilet. Halos walang gumagamit ng toilet na ito dahil balitang may nagmulmulto doon. Takot ako sa multo pero nang oras na yon ay talagang blanko ang isip ko.

Ang toilet na ito ay isang malaking room na may maliliit na cubicles sa loob. Pagpasok mo, ang bubungad agad sayo ay ang magkatapatang urinals na walang tabing o section kaya kitang- kita ang titi ng katabi mo kung dalawa kayong umiihi.
Pagkapasok namin sa loob ay mabilis na isinara ni Romeo ang pinto sabay yakap sa akin. Pinupog nya ako ng halik sa bibig. Pinasok nya ng dila ang kaloob-looban ng aking bibig. Pakiramdam ko’y tumigil ang pag-ikot ng mundo. Pakiramdam ko’y lumulutang ako sa hangin.Napakasarap. Nang mga oras na yon ay nakalimutan ko na pareho kaming lalaki, na nasa loob ako ng seminaryo, na eleven years old ako at si Romeo ay thirteen. Pakiramdam ko’y tayong-tayo lahat ang mga balahibo sa aking balat, ang buhok sa aking ulo at ang titing nagpapa alala sa akin na lalaki ako.

Bigla ko syang itinulak. Mababale wala lahat ang pinagpaguran ko para makapasok sa prestigious school na yon kapag may nakakita sa amin. Between good and evil, nanaig pa rin sa akin ang good. “Huwag…ayoko….baka may makakita sa atin…”pabulong na sabi ko sa kanya. Mahigpit ang hawak nya sa aking kamay. “Dito tayo sa cubicle….ako ang bahala!” sabay higit nya sa akin papasok sa loob ng cubicle. Lalong nagwala ang dila ni Romeo nang pumasok kami sa loob. Sa teynga, sa leeg, sa dalawa kong nipple, sa pusod at pabalik ulit sa bibig. Nang tanggalin ni Romeo ang suot nyang shorts ay lalo akong nalito. Tinanggal din nya ang sando.Puting –puti ang suot nyang brief. Bukol na bukol dito ang tigas na tigas nyang titi. Nanginginig ang aking mga laman ng isa-isa nyang tanggalin ang aking suot. Litong-lito ako. Pinaupo nya ako sa bowl. Pinaderetso ang paa ko. Pumatong sa akin. Pinagdikit ang aming mga titi at walang puknat na pinasok muli ng kanyang dila ang aking bibig. Humihingal na sya. Kinakagat-kagat ang aking labi. Umuungol ng bahagya. Patuloy na kumikiskis ang titi nya sa titi ko.Walang katapusan. Nakapikit ako. Kitang kita ko sa aking isip ang mga nagaganap. Parang ayoko ng tapusin. Parang gusto kong pasukin ni Romeo ang sukdulan ng aking pagkatao at isuko sa kanya pati ang aking kaluluwa.

Halos araw-araw simula noon ay nagaganap ang kakaibang sarap na ibinibigay ni Romeo sa tuwing magdidikit ang aming balat. August yon nang una kaming nag seks. December ako nilabsan ng unang tamod. Nagising ako isang umaga na basang-basa ang brief . Nanaginip ako na nag se sex kami ni Romeo. Sabi nya, wet dreams daw yon, normal lang sa isang nagbibinatang katulad ko.

Summer vacation umuwi ako sa bahay namin ng isang buwan. Na miss ko si Romeo. Nagkita kami ng aking childhood sweetheart pero di na tulad ng dati. Parang nahihiya na ako sa kanya. Ayoko na ring tumabi sa pagtulog sa mother ko. Sa banyo ay nagsasarili ako kapag na aalala ko ang ginagawa namin ni Romeo. Fiesta sa aming barangay, may dumating na mga artistang di sikat. Titig na titig ako sa mukha ng isang guapong singer. Habang kumakanta sya sa stage ay parang nakikita ko syang naka brief lang ng puti ,bukol na bukol ang harap. Mabilis akong umuwi at nagsarili sa banyo.

Nang bumalik ako sa seminaryo ay si Romeo agad ang unang kong hinanap . Wala sya. Naisip ko baka late lang pero three days na kaming pumapasok ay wala akong nakikitang Romeo. Hindi ako nakatiis . Tinanong ko ang best friend nyang si Ariel. Casual na casual ang sagot nito, “Hindi mo ba alam? Na kick out sya. Nahuli kase sya last year….” “ Ha? Saan?”, nagtataka kong tanong. Kinabahan ako. Tumawa ng malakas si Ariel….”Alam mo naman yang si Romeo masyadong malibog. One time nahuli ni Fr.Gartner na nag ma masturbate sa aming dorm. Yon sinabihan sya na hindi na sya pwede bumalik ngayong pasukan”……Parang nagsikip bigla ang aking dibdib. Nalito ulit ako. Isang buwan kong hinintay na sana’y magkita ulit kami ni Romeo. Nakaramdam ako ng panghihinayang….. ng lungkot. Hindi ko nagawang itago yon kay Ariel. “Bakit mo nga pala tinatanong?....May…..nangyari ba sa inyo?” Naging mausisa na si Ariel. “Ha? Eh….w..wala…” sabay bawi ko. Sarcastic ang huling salita ni Ariel, “Wala daw…..eh bakit iiyak ka na?”

No comments: